Πόσες φορές, κάνοντας ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ στη δουλειά σας, δεν είχατε μια από τις παρακάτω απορίες;
“Το κάνω σωστά αυτό;”
“Κάνει τη δουλειά που θέλω αρκετά γρήγορα ή θα μπορούσε και πιό γρήγορα;”
“Άραγε υπάρχουν πιό ασφαλείς εναλλακτικες;”
“Είμαι, τελικά, καλός στη δουλειά μου;”
Η απάντηση πρέπει να είναι “αρκετά συχνά”. Γιατί, αλλιώς, εμπίπτετε στη συμπαθή κατηγορία που εξετάζουμε στο παρόν πόνημα, η οποία πρεσβεύει τα παρακάτω:
“Το κάνω ολόσωστα με την πρώτη - είμαι ο θεός του καράτε”
“Είναι ο,τι ταχύτερο μπορεί να φτιαχτεί - είμαι ο θεός του καράτε”
“Είναι το ασφαλέστερο πράγμα που υπάρχει - είμαι ο θεός του καράτε”
“Είμαι ο καλύτερος γιατί είμαι ο θεός του καράτε”
Εντάξει, ίσως να υπερβάλλουμε λίγο στο τελευταίο, μια και ο θεός του καράτε δεν θεωρεί τον εαυτό του ακριβώς τον καλύτερο - απλά έχει πλήρη άγνοια του ανταγωνισμού, συνεπώς - για τη δική του αντίληψη - παίζει μπάλα μόνος του σε άδειο γήπεδο. Ως εκ τούτου, αν είναι προγραμματιστής, αρκεί να γράψει κώδικα που ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ - στο μηχάνημά του - στο σπίτι - για να θεωρήσει ότι κατέχει τα μυστικά του σύμπαντος, των μαύρων τρυπών, της διαστολής του χρόνου και του γιατί οι καθαρισμένες πατάτες μαυρίζουν αν δεν τις βάλεις σε νερό.
Είναι πολύ δύσκολο να μειώσεις την αυτοπεποίθηση ενός θεού του καράτε, κυρίως γιατί ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς μπορεί να συμβεί αυτό. Στα δικά του μάτια, κοιτώντας στον καθρέφτη, βλέπει μπροστά του τον πιό έμπειρο, ευφυή, δραστήριο και πολυμήχανο άνθρωπο που είχε γνωρίσει ποτέ.
Και αυτό γίνεται ακόμα πιό δύσκολο γιατί επιλέγει τους φίλους του (αν έχει) με ιδιαίτερη προσοχή ώστε ο πιό τεχνικά καταρτισμένος από αυτούς να μπερδεύεται ακόμα με το ποιό κουμπί του τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης αλλάζει κανάλια και ποιό ανεβάζει τον ήχο.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ο θεός του καράτε ζούσε μια άνετη και χωρίς προβληματισμούς ζωή. Εργαζόταν συνήθως σε κάποια εταιρία με αμφισβητήσιμες, στην καλύτερη περίτπωση, σχέσεις με τη σύχρονη τεχνολογία στην οποία τον θεωρούσαν, εεε, “θεό του καράτε” επειδή ήταν ο μόνος που ήξερε να αλλάξει τόνερ στον εκτυπωτή, να γράψει “dir” σε command prompt και να πατήσει ctrl-alt-del για να διορθώσει ένα κόλλημα. Το αφεντικό τον λάτρευε, οι γραμματείς τον θαύμαζαν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι προσποιούνταν ότι τον συμπαθούν γιατί τον είχαν ανάγκη.
ΠΟΤΕ δεν τολμούσε κανείς να αμφισβητήσει τις επιλογές του - κυρίως γιατί ΠΟΤΕ κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς έκανε. Τους αρκούσε που ο εκτυπωτής είχε πάντα τόνερ.
Αν τυχόν ο θεός του καράτε ήταν αρκετά άτυχος για να εργάζεται ως προγραμματιστής σε εταιρία πληροφορικής, τότε προσαρμοζόταν ανάλογα: Ηταν αυτός που έφτιαχνε το ζητούμενο functionality, για το οποίο μια ομάδα 10 προγραμματιστών εκτιμούσε εργασία 30 ημερών, σε ένα απόγευμα. Μόνος του. Σε μισή οθόνη κώδικα.
Και μόλις μάζευε το bonus δήλωνε παραίτηση “γιατί η εταιρία δεν του αφήνει τον απαιτούμενο χώρο να εξελιχθεί” - πριν, φυσικά, αρχίσουν να έρχονται πίσω τα bug reports από το production (γιατί δεν υπηρχε λόγος να γίνει testing, φυσικά).
Μετά όμως ήρθαν τα κοινωνικά δίκτυα.
Και ο θεός του καράτε βρίσκεται συνήθως στη δεινή θέση να πρέπει να δικαιολογήσει την επιλογή του όταν αναφέρει με περισσή χάρη, ως απόλυτα φυσιολογική επιλογή, σε μια συζήτηση, ότι ο ενδεδειγμένος τρόπος λήψης αντιγράφων ασφαλείας είναι να μετονομάζεις το αρχείο και να το αποθηκεύεις σε διπλανό folder ή ότι η καλύτερη πρακτική στον προγραμματισμό είναι να γράψεις ένα god object 70000 γραμμών που θα κάνει τα πάντα και μετά να τυπώσεις τον κώδικα για να τον έχεις πρόχειρο για reference.
Ομως, το ανθρώπινο είδος εξελίσσεται και ο θεός του καράτε μπόρεσε και αυτός να προσαρμοστεί. Αφού έφαγε τις πρώτες “σφαλιάρες” μεταλλάχθηκε σε κάτι που είναι πλέον αρκετά δύσκολο κανείς να εκτιμήσει: Το θέο του καράτε, social media edition.
Ο θεός του καράτε, social media edition
Θα τον βρείτε ΠΑΝΤΟΥ. Παρακολουθεί τα ΠΑΝΤΑ. Ομως, ποτέ δεν θα σχολιάσει μια συζήτηση που διεξάγεται στα social media από την αρχή της. Θα περιμένει να εκφραστούν διαφορετικές απόψεις, να υπάρξει ένας σχετικός διάλογος, να αρχίσουν οι πρώτες διαφωνίες και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, να ρίξει τη “βόμβα” του για να μαζέψει τα πληγωμένα egos των υπόλοιπων σαν ώριμα φρούτα.
Και συνήθως η άποψή του αρχίζει με την υψηλά διπλωματική έκφράση “Είστε όλοι αστοιχείωτοι και λέτε ουρανομήκεις βλακείες” ή κάτι παρόμοιο.
Στη συνέχεια επιχειρεί να εξηγήσει πώς ΑΥΤΟΣ, με πάνω από 1500 χρόνια εμπειρία σε μεγάλους πολυεθνικούς οργανισμούς, top secret στρατιωτικά projects, επαφές με μεγάλες μορφές της πληροφορικής, της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της fusion κουζίνας και εξωγήινους από τον Alpha Centauri ΞΕΡΕΙ ακριβώς το τι παίζεται και πώς όλες οι απόψεις που έχουν εκφραστεί μέχρι εκείνη τη στιγμή είναι απλά σκουπίδια και απορίες παίδων, ανάξιες των keystrokes που ξοδεύτηκαν για να γραφτούν.
Και ουαί αν τολμήσει κανείς να διαφωνήσει.
Το πρώτο επιχείρημα του θεού του καράτε (social media edition) θα είναι ΠΑΝΤΑ η αποδόμηση του διαφωνούντος. Θα επιτεθεί στον συνομιλητή του ρωτώντας τον τι εμπειρία έχει, σε τι έργα έχει συμμετάσχει κλπ, και θα απαντήσει μόνος του την ερώτηση απαριθμώντας αυτά που ήδη έχει πει μια φορά, εμπλουτίζοντάς τα κατά το δοκούν με συμμετοχές σε NASA, ΝΑΤΟ, πρωινούς καφέδες με τον Neil Degrasse Tyson και τον Stephen Hawking και, φυσικά, την αδιαμφισβήτητη συμμετοχή του στη διαμόρφωση του kernel των Windows, του Linux, του MacOS και των λογισμικών ελέγχου πλυντηρίων οικονομικής πλύσης.
Στη συνέχεια, και αν ο άμοιρος διαφωνών επιμείνει, θα περάσει σε ακόμα πιό βίαιη επίθεση που χαρακτηρίζεται από φράσεις κλειδιά όπως “κάνε πρώτα εσύ αυτά που έχω κάνει εγώ”, “αν συμπληρώσεις τα χρόνια εμπειρίας μου”, “έχεις εσύ φτιάξει το xxxx / yyyy / zzzz, γιατί ΕΓΩ το έχω κάνει”, και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Τελος, αν συναντήσει σθεναρή αντίσταση απλά θα δηλώσει ότι απαξιεί να συζητήσει περαιτέρω με τέτοιους ερασιτέχνες άσχετους και θα εγκαταλείψει τη συζήτηση αφήνοντας μια αίσθηση μυστηρίου να πλανάται στον εικονικό αέρα του κυβερνοχώρου.
Και όλα αυτά για μια ερώτηση του τύπου “εσείς ξεκινάτε τα curly braces σε νέα γραμμή ή στην ίδια με το function;”
Ο θεός του καράτε (social και antisocial media edition) έχει ΠΑΝΤΑ, μα ΠΑΝΤΑ, δημιουργήσει το breakthrough λογισμικό του αιώνα περισσότερες από μία φορές, και φυσικά το έχει ανοιχτό σε όλους για να θαυμάσουν το μεγαλειό του ταλέντου του. Ο κανόνας είναι ότι κάνει ό,τι και άλλα 500 πακέτα που κυκλοφορούν εκεί έξω, απλά πιό περίπλοκα και με περισσότερα buzzwords, και έχει ακριβώς 2 εγκαταστάσεις: Μια του ιδίου και μία κάποιου κολλητού του ο οποίος το έστησε για να μην τον στενοχωρήσει (ή του χρωστάει λεφτά). Ο ίδιος ο θεός του καράτε δικαιολογεί την μη ραγδαία εξάπλωση του πονήματός του με λόγους όπως “συμφέροντα”, “ηλίθιοι χρήστες που δεν ξέρουν τι τους ωφελεί”, “έλλειψη κεφαλαίου για διαφήμιση όπως κάνουν οι άσχετοι με τα ηλίθια προϊόντα τους και πείθουν τον κόσμο” και ούτω καθ’εξής, εν ολίγοις πάντα “φταίει το σύστημα”.
Ο θεός του καράτε έχει πάντα φτιάξει το Facebook πριν από το Facebook, το Twitter πριν από το Twitter και τα Windows όταν ακόμα οι υπολογιστές έτρεχαν CP/M και DR-DOS. Απλά δεν είχαν διείσδυση γιατί ήταν “πολύ μπροστά από την εποχή τους” ή “τους έκαναν σαμποτάζ οι ανταγωνιστές”. Και, φυσικά, δεν δίνει σε κανέναν τον σχετικό κώδικα γιατί τον έχει φυλαγμένο σαν επτασφράγιστο μυστικό, παρ’ό,τι δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής του Open Source.
Εκεί που θα πρέπει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να φοβηθείτε είναι όταν δύο θεοί του καράτε εμπλακούν στην ίδια συνομιλία. Θα ζήσετε τόσες παραθέσεις ακρωνυμίων, αποτυχημένων έργων λόγω διεθνών συνωμοσιών και διαφωνιών για το ποιός από τους δύο εφηύρε πρώτος το TCP/IP που θα χρειαστείτε ισχυρά παυσίπονα για τον πονοκέφαλο και κάτι για τη ναυτία.
Ο θεός του καράτε έχει ανοίξει και κλείσει 18 εταιρίες, όλες καινοτόμες. Είναι άξιον απορίας βέβαια γιατί καμία από αυτή δεν είχε υπαλλήλους. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ, μιλάμε για αριθμούς που προσεγγίζουν την χιλιάδα, γιατί ένας θεός του καράτε δεν θα μπορούσε να φτιάξει κάτι λιγότερο από μια Microsoft ή μια Apple στα πρώτα της χρόνια εξέλιξης. Βασικά πλανάται πάντοτε η υποψία ότι λογικά θα πρέπει όλοι οι υπάλληλοι να έχουν αποδημήσει εις κύριον, ή να έχουν απαχθεί από μυστικές υπηρεσίες, γιατί σπανίως βρίσκεται κάποιος να επιβεβαιώσει ότι εργαζόταν εκεί.
Ο θεός του καράτε δεν σας έχει ανάγκη πάντως.
Επί του παροντος δουλεύει για να δημιουργήσει το Web 15.0, γιατί τις προηγούμενες εκδόσεις τις έχει ήδη φτιάξει. Και όταν τελειώσει, θα μετανοιώσετε που διαβάζετε αυτο εδώ το άρθρο. Εκτός αν έχετε ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον για να εργαστείτε στην επόμενη εταιρία του.