Η ιστορία μας αρχίζει μερικούς μήνες πριν από την Πρωτοχρονιά, πριν από πολλά, πολλά χρόνια, λίγο μετά τα πρώτα Χριστούγεννα. Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα εκεί, στη Λαπωνία, όπου τα πάντα μοιάζουν με ένα τεράστιο κουραμπιέ, μόνο που είναι πολύ πιό παγωμένα. Είναι αδύνατον να περιγράψει κανείς την ηρεμία που επικρατεί σε ένα τόσο χιονισμένο τοπίο, κυρίως γιατί αν το επιχειρούσε θα διατάρασσε την εν λόγω ηρεμία - ξέρετε πόσο δυνατά ακούγεται ένας τύπος που μονολογεί σαν χαζός στα χιόνια;
Ομως, αν πετούσαμε με ένα drone μέσα στο χιονιά και το αγιάζι θα διακρίναμε μέσα στην απεραντοσύνη του λευκού ένα μοναδικό μέρος που σφύζει από ζωή, φωτισμένο από χιλιάδες πολύχρωμα λαμπιόνια, στο οποίο επικρατεί πυρετός δημιουργικότητας και μια απίστευτη αναστάτωση.
Όχι, δεν είναι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που συνεδριάζει προκειμένου να επινοήσει νέους φόρους (αν και θα μπορούσε).
Είναι το χωριό του Άγιου Βασίλη.
Είναι ο πρώτος εορτασμός της Πρωτοχρονιάς και όλοι ετοιμάζονται για την παρθενική εξόρμηση του Άγιου. Ο όγκος δουλειάς είναι τεράστιος και το άγχος της προετοιμασίας μεγάλο. Δεκάδες ξωτικά εργάζονται τραγουδώντας Χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε τεράστιους πάγκους κατασκευάζοντας, βάφοντας, μοντάροντας και πακετάροντας παιχνίδια για τα παιδιά. Άλλα ξωτικά μεταφέρουν πάπυρους με λίστες, μέτρα ολόκληρα, με ονόματα παιδιών που ήταν καλά αυτό το έτος, μαζί με τα δώρα που ζήτησαν, και δίνουν οδηγίες στους υπόλοιπους. Άλλα, τέλος, κουβαλάνε τα έτοιμα παιχνίδια και τα στοιβάζουν στο σάκο του Άγιου Βασίλη…
Εν τω μεταξύ, ο Άγιος Βασίλης είναι φοβερά προβληματισμένος. Στο meeting room του έχει καλέσει τα πιό λαμπρά μυαλά ανάμεσα στα τα ξωτικά του ώστε να αναλύσουν την κατάσταση.
“...η ταχύτητα της γραμμής παραγωγής δεν επαρκεί για να καλυφθεί η ζήτηση…”
“...έχουμε πρόβλημα κατανομής requests παιδιών ανά πάγκο…”
“...δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τη βέλτιστη κατανομή δώρων ανά τοποθεσία…”
“...η διανομή θα είναι προβληματική βάσει του αριθμού των δώρων και της διασποράς coordinates…”
Και άλλα τέτοια μαγικά και Χριστουγεννιάτικα.
Ο Άγιος Βασίλης ακούει με προσοχή τις αναλύσεις χαϊδεύοντας το φρεσκοξυρισμένο μάγουλό του και στρώνοντας τη μεταξωτή γραβάτα του. Τραβάει γερές γουλιές από το 18άρι ουίσκυ που βρίσκεται μπροστά του μασουλώντας φιστίκια. Και φαίνεται εξαιρετικά ανήσυχος. Θα διακρίναμε μάλιστα ένα μικρό φουσκωματάκι στην κοιλιά του, σημάδι έντονου στρες, αν δεν ήταν τόσο αδύνατος.
“Και τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιστοποιήσουμε τη διαδικασία; Εχουμε μόνο μερικούς μήνες μέχρι την Πρωτοχρονιά και δεν μπορούμε να αναβάλλουμε το go live!”
“Να μισθώσουμε ξωτικά να κάνουν τις διανομές!” πετάγεται κάποιος.
“Αδύνατον! Τα δώρα απαιτούν προσωπική παράδοση από εμένα!” αντιδρά ο Άγιος Βασίλης.
“Να κάνουμε outsource την κατασκευή δώρων!” φωνάζει κάποιο άλλο ξωτικό.
“Οπως πέρσι που αναβάλλαμε τελικά την παράδοση επειδή οι contractors μας βάζανε στις κούκλες δύο κεφάλια και ένα χέρι; Άσε που ήταν πανδύσκολη η συνεννόηση με τη διάλεκτο που μιλούσαν” ανταπαντά ο Άγιος.
“ΤΟ ΒΡΗΚΑ!” πετάγεται ένα μικρό ξωτικό από το βάθος. “Να φωνάξουμε την Τρεις Οκάδες Λίστες να μας βιομηχανογραφήσει!
“ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ!” αναφωνεί ο Άγιος Βασίλης. “Έχω ακούσει για έναν τύπο που εργάζεται εκεί, νομίζω Ζαχάριος ΔενΤοΚαταγράφω λέγεται, που έχει φοβερά καινοτόμες προτάσεις. Ας τους δούμε!”
Και κλείνεται το ραντεβού.
Και, φυσικά, ποιός πιό κατάλληλος να κάνει την πρώτη παρουσίαση από την Αφρατούλα, υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων, Ανάπτυξης, Διαχείρισης Ξωτικών και Εορταστικών Εκδηλώσεων στην Τρεις Οκαδες Λίστες;
Την Αφρατούλα την παρακολουθούν όλοι με το στόμα ανοιχτό. Για δύο λόγους: Ο ένας είναι προφανής, ο άλλος είναι το κόκκινο-λευκό σορτσάκι με ασορτί μπουστάκι και μακριές μπότες, που συμπληρώνεται από ένα σκουφί στα ίδια χρώματα.
“...συνεπώς αντί να έχετε ξωτικά να κουβαλάνε τεράστιους χειρόγραφους καταλόγους με αιτήσεις δώρων στους πάγκους, οι οποίες πρέπει να γίνουν cross-check με τους καταλόγους καλων / κακών παιδιών, ο συνεργάτης μας, ο κ. Υψηλόρινος Μεπαπύρους, έχει επινοήσει ένα μηχανικό σύστημα παράλληλης εκτύπωσης των καταλόγων με αυτόματη αναγνώριση των χειρογράφων γραμμάτων, εύρεση διπλοτύπων αιτημάτων και αυτόματο έλεγχο naughty/nice, εισάγοντας πληθώρα πρόσθετων κριτηρίων όπως geolocation, total life positive/negative activity και sibling number, επεξεργασμένα με μηχανισμούς big data…” κελαηδάει η Αφρατούλα κάνοντας μικρές στροφούλες επί τόπου και χαριτωμένα χοροπηδηματάκια, σχεδόν χορευτικού στυλ, θα λέγαμε, χαρίζοντας παντού χαμόγελα.
Το κοινό χειροκροτάει εκστασιασμένο. Ο Άγιος Βασίλης τις τελευταίες μέρες έχει απορροφηθεί τόσο πολύ από την παρουσίαση που έχει, για πρώτη φορά, παραλείψει να ξυριστεί ενώ έχει ήδη γένια τριών ημερών. Και καταπίνει μετά μανίας κάτι μπισκότα που βρέθηκαν μπροστά του γιατί τα φιστίκια έχουν τελειώσει προ ημερών. Μην έχοντας ουίσκυ πρόχειρο, κατεβάζει κάτι μπουκάλια γάλα που τα ξωτικά χρησιμοποιούν για να φτιάχνουν πουρέ για το μεσημεριανό τους.
“Αλλά είναι πολύ περίπλοκο το σύστημα αυτό, είμαστε σίγουροι ότι θα δουλέψει;” διερωτάται ανήσυχο ένα ξωτικό.
“Μα φυσικά! Είμαστε αφοσιωμένοι στο σκοπό μας που είναι να σας κάνουμε τόσο αποτελεσματικούς όσο ποτέ!” απαντά αφοπλιστικά η Αφρατούλα κάνοντας μια μικρή στροφούλα. “Ο κ. Χοντροθήσαυρος Ολαθαγίνουν, ο ιδιοκτήτης, δεσμεύεται προσωπικά για αυτό!”
Το ακροατήριο ξεσπάει σε ξέφρενα χειροκροτήματα.
Μετά από την επιτυχημένη παρουσίαση (την οποία για κάποιο περίεργο λόγο ο Άγιος Βασίλης και το επιτελείο του ζήτησαν να παρακολουθήσουν ξανά άλλες 10 φορές), τα μανίκια σηκώνονται και τα στελέχη της Τρεις Οκάδες Λίστες πέφτουν με τα μούτρα στη δουλειά.
Το σχέδιο περιλαμβάνει ένα αυτοματοποιημένο σύστημα ανάλυσης εισερχόμενων αιτημάτων το οποίο με distrubuted τρόπο θα παραδίδει έτοιμες προδιαγραφές κατασκευής παιχνιδιών στη γραμμή παραγωγής. Ταυτόχρονα, μια άλλη ομάδα εργάζεται πάνω στο σύστημα παράδοσης, κατασκευάζοντας ένα cargo spaceship σε τροχιά γύρω από τη γη με δυνατότητα αυτόματης διακτίνισης των δώρων σε ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες, το οποίο θα είναι εξοπλισμένο με warp drive προκειμένου να κάνει το γύρο της γης σε sublight ταχύτητες. Ένα ολόγραμμα θα εξασφαλίζει την εικονική παρουσία του Άγιου Βασίλη με τη χαρακτηριστική του εικόνα (ακριβό σακάκι με μεταξωτή γραβάτα, φρεσκοξυρισμένο, αδύνατο look, μισογεμάτο ποτήρι ακριβό ουίσκυ στο χέρι) σε κάθε σπίτι.
Όλα τα υποσυστήματα, φυσικά, κατασκευασμένα από το έμπειρο (γκουχ) χέρι του Υψηλόρινου Μεπαπύρους, ο οποίος έχει ήδη εφεύρει τρεις καινούριους κλάδους των μαθηματικών και δύο της φυσικής, έχει καταφέρει να μετρήσει ταυτόχρονα τη μάζα και την κατεύθυνση όλων των υποατομικών σωματιδίων, να ταξιδέψει αντίστροφα στο χρόνο και να επιβραδύνει την ταχύτητα του φωτός, ακούγοντας ταυτόχρονα κάτι περίεργες μουσικές με τύπους που ουρλιάζουν ενώ τρίβουν και χτυπούν κάτι μυστήρια σίδερα.
Η έτσι μας λέει η Αφρατούλα.
Όσο όμως πλησιάζουμε στην Πρωτοχρονιά τα πράγματα αρχίζουν να δείχνουν κάπως περίεργα. Συνεχείς καθυστερήσεις και αποτυχίες στις δοκιμές έχουν κάνει τον Άγιο Βασίλη νευρικό. Εδώ και αρκετές εβδομάδες περιφέρεται αξύριστος και ατημέλητος από πάγκο σε πάγκο και από ξωτικό σε ξωτικό χλαπακιάζοντας μπισκότα και γάλατα όπου τα βρίσκει, σε βαθμό τέτοιο που πολλά ξωτικά από τον υποσιτισμό δεν έχουν ψηλώσει παραπάνω από μισό μέτρο, ενώ τα αυτιά τους έχουν διπλασιαστεί σε μέγεθος, κυρίως λόγω της συνεχούς επανάληψης της παρακάτω σκηνής:
“Και πού βρισκόμαστε με το σύστημα αυτοματοποίησης των προδιαγραφών κατασκευής”;
“Τι;”
“Πού βρισκόμαστε με το σύστημα αυτοματοποίησης των προδιαγραφών κατασκευής;”
“Αγιε Βασίλη δεν ακούω, έχει πολύ φασαρία εδώ”
(Αρπάζοντας τα αυτιά του κοντού - από την έλλειψη γάλακτος - ξωτικού και σηκώνοντάς τον στο ύψος του) “ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΛΕΩ!”
Και έτσι, μέχρι και σήμερα, έχει δημιουργηθεί αυτή η εικόνα που όλοι έχουμε στο μυαλό μας για τα ξωτικά: Κοντά, με μεγάλα αυτιά.
Οι μέρες περνούν και καμία βελτίωση δεν φαίνεται. Οι αυτοματοποιημένες προδιαγραφές δεν λειτουργούν σωστά - φαίνεται ότι ο,τι και να έχουν ζητήσει τα παιδιά το σύστημα οπτικής αναγνώρισης χαρακτήρων διαβάζει “τραινάκι” και έτσι η γραμμή παραγωγής έχει γίνει κυριολεκτική γραμμή μπαίνοντας σε endless loop μια και είναι μια γραμμή που κατασκευάζει γραμμές. Από την άλλη, τα σχέδια για το διαστημόπλοιο σε τροχιά δείχνουν να καταρρέουν μια και όσες εκτοξεύσεις έγιναν κατέληξαν σε αποτυχία γιατί ο Υψηλόρινος είχε τη φαεινή ιδέα να ξαναγράψει τους θεμελιώδεις νόμους της Φυσικής ωστε να ταιριάζουν στο μοντέλο του, με το μόνο μειονέκτημα ότι δεν λειτουργούν ακριβώς τέλεια σε αυτό το σύμπαν. Όσο για το σύστημα καταγραφής naughty/nice, ένα λάθος boolean στο λάθος σημείο έχει κατατάξει το σύνολο των παιδιών ως “naugtice” με αποτέλεσμα αντί για μια κοτρώνα να λαμβάνουν τα κανονικά τους δώρα ως τιμωρία που ήταν ΚΑΛΑ παιδιά, και τα ξωτικά να καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες αντικαταθλιπτικών για να αντέξουν άλλη μια μέρα.
Ο Άγιος Βασίλης αρχίζει να αγχώνεται. Και όταν αγχώνεται τον πιάνει φούσκωμα στην κοιλιά, με αποτέλεσμα να μην του κάνει το παντελόνι. Από την άλλη μεριά, με τόσο γάλα που πίνει τα μούσια του που πλέον έχουν φτάσει κάτω από το λαιμό έχουν βάψει και έχουν γίνει κατάλευκα. Το ίδιο και τα μαλλιά του, που έχουν επίσης αρχίσει να αραιώνουν από το στρες. Το παντελόνι του δεν κλείνει πια και έχει αναγκαστεί να φορέσει γυαλιά για να μπορεί να διαβάζει τις αναφορές που έρχονται δέκα-δεκα κάθε ώρα από τους διάφορους τομείς παραγωγής.
“Δεν έχουμε κάτι πιό άνετο να φορέσω βρε παιδιά;” λέει απελπισμένα ο Άγιος Βασίλης. “Αυτό το pinstripe κοστούμι με σκοτώνει και τα πόδια μου είναι τόσο πρησμένα που δεν μπορώ πλέον να φοράω αυτά τα δερμάτινα παπούτσια”.
Κάποιο ξωτικό του φέρνει μια κόκκινη φόρμα που είχε περισσέψει από την εποχή που φιλοξενούσαν τον κ. Χοντροθήσαυρο, ο οποίος θεωρούσε ότι το κόκκινο χρώμα είναι εξαιρετικά ασφαλές όταν κάνεις σκι γιατί “μπορεί κάποιος να σε βρει ακόμα και κάτω από μια χιονοστιβάδα”. Ασχέτως αν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στο χωριό του Άγιου Βασίλη κλεισμένος μέσα, τρώγοντας όλα τα άλλα φαγητά εκτός από μπισκότα και γάλα, συμβάλλοντας στην υπανάπτυξη των ξωτικών. Και μπότες.
“Ουφ, πολύ καλύτερα τώρα”, λέει ανακουφισμένος ο Άγιος Βασίλης. “Και τι γίνεται με τον κατάλογο παιδιών; Λειτουργεί;”
“Εχουμε ένα bug στο CRM”, ψιθυρίζει τρομοκρατημένο ένα από τα ξωτικά. “Βασικά, ο Υψηλόρινος υποσχέθηκε ότι θα ξαναγράψει τη ρουτίνα, αφού πρώτα ξαναγράψει όλο το CRM, το λειτουργικό σύστημα που το τρέχει και το BIOS του μηχανήματος, αλλα δεν έχω ιδέα για τι μιλάει και έχει καθυστερήσει φρικτά”.
“Πρέπει να βρούμε λύση! Η Πρωτοχρονιά είναι σε 4 μέρες και εμείς ακόμα δεν έχουμε τελειώσει την παραγωγή δώρων, πόσο μάλλον που δεν έχουμε βρει πώς θα τα μοιράσουμε στην ώρα τους! Φέρτε τον Ζαχάριο!” αναφωνεί ο Άγιος.
“Μα πώς να τον φέρουμε; Βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και δεν θα προλάβει να έρθει”, λέει αγχωμένο το ξωτικό.
“Ο Υψηλόρινος δεν είχε κάνει κάτι πειράματα με το warp speed πριν από μερικές ημέρες, που απέτυχαν παταγωδώς; Ομως, μας είχε πει ότι μια διαρροή είχε επηρεάσει κάτι ζώα εκεί κοντά…” λέει απελπισμένα ο Άγιος Βασίλης.
“Αααα, ναι! Κάτι τάρανδοι που έβοσκαν εκει δίπλα εκτέθηκαν στην ακτινοβολία και φαίνεται να έχουν τη δυνατότητα να αγνοήσουν κάποιους θεμελιώδεις φυσικούς νόμους. Ένας από αυτούς πήγε να πηδήξει ένα ποταμάκι και προσγειώθηκε κάπου στην Αυστραλία, τον ψάχναμε ένα διήμερο”.
“Αυτούς! Ζεψτε τους πάνω σε κάτι, μια άμαξα, ένα αυτοκίνητο, και στείλτε τους να πάρουν το Ζαχάριο!” λέει ανακουφισμένος ο Άγιος, χαιδεύοντας τα αραιά μαλλιά του. “Και βρείτε μου ένα σκουφάκι γιατί κρυώνει το κεφάλι μου - φέρτε της Αφρατούλας, καλό είναι”.
“Έχουμε ένα έλκηθρο που κουβαλάγαμε τον Χοντροθήσαυρο για sightseeing”.
Και έτσι κατάφεραν να φέρουν το Ζαχάριο εγκαίρως στο χωριό.
Ακούγοντας το πώς έχει η κατάσταση, ο Ζαχάριος αφήνει ένα βογγητό απόγνωσης.
“Το περίμενα, να πω οτι δεν το περίμενα; Οκ, αυτό που προέχει τώρα είναι να μην αναβάλλουμε την παράδοση των δώρων. Αφού το CRM δεν δουλεύει, Άγιε, θέλω να πάρεις τη λίστα και να την διπλοτσεκάρεις εσύ προσωπικά”.
“Ωχ ωχ ωχ. Ωχ ωχ ωχ. Ωχ ωχ ωχ” αφήνει ο Άγιος Βασίλης, που μισεί τη γραφειοκρατία, να του ξεφύγει.
“Τι πράγμα;”
“Τίποτα”, λέει ελαφρώς προσβεβλημένος ο Άγιος. “Το’ χω χω χω. Το’ χω χω χω. Το’ χω χω χω”.
“Τέλεια. Λοιπόν, σχετικά με το σύστημα κατασκευής. Αφήστε τις αυτόματες λύσεις. Χειροκίνητα όλα, τα ξωτικά να δουλέψουν στους πάγκους double time”.
“Μα δεν έχουμε κουράγιο και δυνάμεις”, λέει ένα ξωτικό. “Ο Άγιος μας τρώει όλα τα μπισκότα και το γάλα - νά’τος πάλι, το πίνει από το μπουκάλι - και τα υπόλοιπα φαγητά μας τα’φαγε το αφεντικό σου! Δεν φτάνει που δεν έχουμε να φάμε, έχει γίνει σαν βαρέλι ο Άγιος και να δούμε πώς θα μετακινηθεί όταν έρθει η ώρα να παραδώσει τα δώρα. Αλλά κυρίως, το ηθικό μας έχει πέσει κατακόρυφα, και χωρίς διάθεση πώς να δουλέψουμε περισσότερο;”
Ο Ζαχάριος σκέφτεται λίγο και μετά κραυγάζει χαρούμενα: “Πες οτι λύθηκε!”
Στη μέση του εργοστασίου παιχνιδιών έχει στηθεί μια σκηνή, και κάθε φορά που ένα καινούριο σετ παιχνιδιών είναι έτοιμο για πακετάρισμα η Αφρατούλα, ντυμένη με την παραδοσιακή φορεσιά που αναφέραμε πιό πάνω, κάνει ένα πεταχτό χορό γεμάτο νάζι. Περιττό να πούμε ότι η παραγωγή έχει τετραπλασιαστεί, και αυτό φαίνεται από το ότι η Αφρατούλα χορεύει εδώ και 12 ώρες χωρίς σταματημό.
“Ωραία”, λέει ο Ζαχάριος, “τώρα που λύσαμε το πρόβλημα της παραγωγής πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα της παράδοσης. Με λύπη μου θα σας ανακοινώσω ότι το σχέδιο κατασκευής του υπό τροχιά σταθμού παράδοσης με διακτίνιση απέτυχε. Στην ουσία πέτυχε, μια και ο σταθμός τελικά εκτοξεύθηκε, κατασκευάστηκε και μπήκε σε τροχιά φορτωμένος με πατάτες στα πλαίσια του debugging, αλλά ένα σφάλμα δεκαδικού ψηφίου στον υπολογισμό ενέργειας του warp drive αποδείχθηκε μοιραίο και αυτή τη στιγμή διακτινίζονται πατάτες στον Gliese-581-c. Αν υπάρχουν νοήμονες μορφές ζωής εκεί και τυχόν έχουν κάτι σαν λάδι, μόλις βάλαμε τα θεμέλια για τη μαζική εξόντωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού”.
“Και τι θα κάνουμε τώρα;” ρωτάνε πανικόβλητα τα ξωτικά
“Κοιτάξτε, η μόνη εναλλακτική που έχουμε είναι οι μεταλλαγμένοι τάρανδοι. Εχουμε οκτώ από αυτούς, από ο,τι κατάλαβα. Θα τους δέσουμε στο έλκηθρο, ελλείψει άλλου οχήματος, και θα μεταφέρουν αυτοί τον Άγιο. Να και μια καινοτομία του Υψηλόρινου που δούλεψε, έστω και κατά λάθος”.
“Ναι, αλλά πώς θα καταφέρει ο Άγιος Βασίλης να μοιράσει όλα τα δώρα μέσα σε μια νύχτα; Εκτός του ότι ο ίδιος έχει γίνει πλέον τόφαλος από το πολύ μπισκότο και το γάλα και θα δυσκολεύονται οι τάρανδοι να τον κουβαλάνε, δεν χωράνε και όλα τα δώρα στο έλκηθρο!” είπαν αγωνιώντας τα ξωτικά.
“Αυτό λύνεται εύκολα. Έχετε ακούσει τον όρο multithreading;”
Τα ξωτικά χειροκρότησαν εκστασιασμένα.
“Και μια και οι τάρανδοι πετάνε, θα τον ανεβάσουμε στο cloud και θα τον παρέχουμε σαν SaaS (Santa as a Service)”
Τα ξωτικά άρχισαν να κάνουν κωλοτούμπες από τον ενθουσιασμό τους.
Ετσι λοιπόν ο Άγιος Βασίλης, ασθμαίνοντας, φόρεσε την κόκκινη στολή του (αφού δεν του έκανε τίποτα άλλο), καθάρισε όπως όπως τα άσπρα από το γάλα γένια του, που δεν αλλαξαν όμως χρώμα, καθυσηχάστηκε από το γεγονός ότι τα ξωτικά είχαν παντού κυκλοφορήσει τη φήμη ότι ο Άγιος Βασίλης θέλει γάλα και μπισκότα σε όποιο σπίτι πάει και έτσι δεν θα έμενε νηστικός, και ξεκίνησε, αυτός και μερικά δισεκατομμύρια ακόμα spawned threads, για να μοιράσει δώρα.
Για να μην μπερδεύονται όλα αυτά τα threads εκεί πάνω και έχουμε συγκρούσεις, αποφασίστηκε ο πρώτος τάρανδος να είναι ο πιό μεταλλαγμένος από όλους. Ο Ρούντολφ, εκτός από την ακτινοβολία στην οποία είχε εκτεθεί, είχε καταπιεί κάποια στιγμή ένα Access Point του Υψηλόρινου, με αποτέλεσμα η μύτη του να λειτουργεί ως Wi-Fi AP, GPS, GSM antenna και τροχιοδεικτικό φως ταυτόχρονα. Με τον Ρούντολφ μπροστά και ένα κατάλληλο app στο κινητό του Άγιου Βασίλη, μπορούσαν εύκολα τα διαφορετικά threads να αποφεύγουν collision courses και να διατηρούν τη βέλτιστη απόσταση μεταξύ τους.
Ο Υψηλόρινος, μετά την παταγώδη αποτυχία των επινοήσεών του, υποβαθμίστηκε σε Ισόβιο Καθαριστή Εργαστηρίου Παιχνιδιών και ως και σήμερα συνεχίζει να προσπαθεί να αυτοματοποιήσει τη διαδικασιά δουλεύοντας σε μια “έξυπνη” σκούπα που θα κινείται αυτόνομα στο χώρο σε τρείς διαστάσεις, αντλώντας ενέργεια από οργανικά υλικά. Μέχρι στιγμής έχουν χαθεί 400 κιλά μπισκότα, 600 τεμάχια κούκλες, 200 τραινάκια και περίπου 10 ξωτικά, μια και η σκούπα, εκτός από ενεργοβόρα, ήταν και λίγο πιό ισχυρή στο suction από ο,τι χρειαζόταν.
Ο Ζαχάριος πήρε προαγωγή και προς τιμήν του ονομάστηκαν όλα τα λαχταριστά γλυκά που τρώγανε τα ξωτικά, “ζαχαρωτά”.
Και ο Άγιος Βασίλης ζήτησε να έχει briefing για τις νέες τάσεις της τεχνολογίας κάθε δύο εβδομάδες από την Αφρατούλα. Το πόση σημασία έδινε στο περιεχόμενο των briefings το αντιλαμβανόμαστε μια και εδώ και εκατοντάδες χρόνια ακόμα δεν έχει αναβαθμίσει ούτε ένα χιλιοστό της διαδικασίας.
Και έτσι, αγαπητέ αναγνώστη, τώρα ξέρεις ΓΙΑΤΙ ο Άγιος Βασίλης κυκλοφορεί με μια κόκκινη στολή, ασορτί σκούφο και γυαλιά, είναι χοντρούλης, έχει άσπρα μακριά γένια, οδηγεί ένα έλκηθρο που το τραβάνε τάρανδοι και ο μπροστινός τάρανδος έχει μια κόκκινη μύτη.
Καλή χρονιά!