True Story: Θεσούλα στη Λαχαναγορά

0

 

Ο φίλος μας Θωμάς μοιράζεται μαζί μας ένα περιστατικό το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω μόνο με τη λέξη ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ. Είναι ο καθρέφτης της (σύγχρονης;) Ελληνικής νοοτροπίας, που δυστυχώς είναι πιό διαδεδομένη από ο,τι θα θέλαμε να πιστεύουμε. (Τα bold τα έβαλα εγώ)

Σου γράφω σήμερα γιατί αντιμετώπισα την εξής ιστορία:

Έρχεται η μάνα μου έντρομη 9 το πρωί και με ξυπνάει.

"Πήρε τηλέφωνο ο θείος σου. Του είπα ότι κοιμάσαι αλλά μου είπε να σε ξυπνήσω ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ."

"Τι έγινε ρε μάνα;"

"Δεν ξέρω, δε μου είπε, παρ'τον τηλέφωνο, θέλει να σου μιλήσει"

Τώρα, τη βλέπω τη δουλειά ότι βρομάει και φαντάζομαι θέλει καμιά συμβουλή τύπου "τι λαπτόπ να πάρω που έχει εδώ μια προσφορά μόνο για σήμερα".

Εν τέλει τον παίρνω τηλέφωνο, είχαμε να μιλήσουμε και 2 χρόνια, οπότε ακολουθεί ο εξής διάλογος (προσπάθησα να τον μεταφέρω αυτούσιο-όσο θυμόμουν):

ΕΓΩ: Έλα, καλημέρα θείο (τοπικό ιδίωμα που το χρησιμοποιώ επίτηδες για να δείξω φιλική διάθεση) τι κάνεις;

ΘΕΙΟΣ: Καλά είμαι, καλά. Να σε ρωτήσω; Εσυ οικονομικά δεν τέλειωσες;

Ε: Όχι... Βασικά δεν τελείωσα ακόμα αλλά και πάλι δεν έχω καμιά σχέση με οικονομικά

Θ: Τι τέλειωσες;

Ε:  Ηλεκτρ... ε... ας πούμε πληροφορική (που να σου εξηγώ τωρα).

Θ: Ε, παρόμοιο δεν είναι;

Ε: Όχι, όχι καμια σχέση. Πληροφορική. Υπολογιστές, κομπιούτερ, τηλεπικοινωνίες (σκεφτομαι: τι τηλεπικοινωνίες ρε μ****α, τι του λες τωρα...)

Θ: Αααααα. Με τα κομπιούτερ ασχολείσαι.

Ε: Ναι, γιατί ΤΙ έγινε; ΘΕΣ να μου πεις;

Θ: Να έχω εδώ ένα γνωστό στην [πολύ γνωστό όνομα τράπεζας] Bank στην [πολύ μικρή κωμόπολη της Βόρειας Ελλάδας] και θέλουν πιτσιρικάδες. Εσυ πότε παίρνεις πτυχίο;

Ε: Θείε, μάλλον το φθινόπωρο, αλλά και πάλι δε μ'ενδιαφέρ...

Θ: Εεεε... Αυτοί ΤΩΡΑ θέλουν και αν μπορούσαμε ΝΑ ΣΕ ΒΑΖΑΜΕ. Δεν πειράζει άστο τώρα, εσένα ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΜΕ στη λαχαναγορά.

Ε: (Προσπαθώντας να συνέλθω από τα πολλαπλά σοκ πρωί-πρωί) Αυτό σου λέω δε μ'ενδιαφέρει καμιά τέτοια δουλειά. Άλλα πράγματα θέλω να κάνω.

Θ: Τι θες να κάνεις αγόρι μου;

Ε: (Σκέφτομαι: MSc και PhD και να δουλέψω σε R&D department κάποιας εταιρείας η οργανισμού) Θα φύγω έξω για μεταπτυχιακό θείε.

Θ: Τι να το κάνεις βρε αγόρι μου αυτό, εδω έτοιμη δουλειά θα σου βρούμε...

Ε: Έλα άστο, μεγάλη κουβέντα θα τα πούμε από κοντά.

Θ: Καλά, πότε θα έρθεις στο χωριό;

Ε: Ε, μόλις μπορέσω.

Θ: Να τελειώνεις όμως! Να τελειώνεις! Γιατί είδες τώρα καλή δουλειά δεν ήταν αυτή;

Ε: Ε, καλή ήταν αλλά δεν πειράζει τώρα. Έλα, ακούω ότι οδηγάς μη μιλάμε άλλο στο τηλέφωνο, τα λέμε άλλη στιγμή.

Λοιπόν; Αθάνατη ελληνική οικογένεια; "Να σε βάζαμε" ή "θα σε βάλουμε", λες και είμαι ανίκανος. Και φυσικά αν σε βοηθήσουν έστω με το να "σπρώξουν" λιγάκι ένα βιογραφικό σου (που προσωπικά ούτε αυτό πρόκειται ποτέ να κάνω) μετά ο κομπασμός πάει σύννεφο: "Εμείς τον δικό μας ΤΟΝ ΒΑΛΑΜΕ εκεί/στου τάδε/στην τάδε εταιρεία". 

Και άντε να τους εξηγείς γιατί δε θες. Σου πετάνε ατάκες τύπου: "Είναι ένα παιδάκι εδώ (το "εδω" είναι επίσης μικρή επαρχιακή κωμόπολη) που φτιάχνει τα κομπιούτερ και παίρνει ΠΟΛΥ καλά λεφτά". Ή το άλλο το επικό πλέον: "της τάδε ο γιος τελείωσε σαν κι εσένα, ίδια σχολή με τη δική σου και τώρα μπήκε στη Νομαρχία. Τώρα περνάει ζωή και κότα.", που ούτε ίδια σχολή τελείωσε, ούτε καν ίδιο αντικείμενο (είδες την ταύτιση οικονομικών-πληροφορικής στο μυαλουδάκι τους) αλλά στα μάτια τους είναι "μάγκας" γιατί "μπήκε" (θα βγει ποτέ άραγε;) στη Νομαρχία/Εφορία/ΚΕΠ/Ταμειο Ασφάλισης Υπερηλίκων Εκπαιδευτών Μονοκάμπουρης Καμήλας. 

Κουράζομαι.

 

To True Story ειναι μια περιοχή στην οποία γράφουμε (σχεδόν) πραγματικές ιστορίες που έχουν συμβεί σε εμάς ή γνωστούς μας. Φυσικά, επειδή όπως και με κάθε ιστορία σε αυτό το blog, το στοιχείο της υπερβολής ενδέχεται να είναι ελαφρώς εντονότερο από το σύνηθες προς χάριν του χιούμορ. η ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα μπορεί να μην είναι τυχαία, αλλά μπορεί και να μην είναι και απόλυτη ομοιότητα. Αν καταλάβατε, που σας το εύχομαι, μπορείτε να στείλετε και τις δικές σας ιστορίες στο truestory [ΠΑΠΑΚΙΠΟΥΔΕΝΕΙΝΑΙΠΑΠΑΚΙΑΛΛΑΕΤΣΙΤΟΛΕΜΕΕΜΕΙΣ] triakilakodika.gr. Απαραίτητος όρος να μην "φωτογραφίζει" η ιστορία σας ούτε στο ελάχιστο υπαρκτές καταστάσεις, πρόσωπα και έργα και φυσικά να μην αναφέρονται ονόματα. Διατηρούμε το δικαίωμα να δημοσιεύσουμε οτιδήποτε μας στείλετε με τις απαραίτητες αλλαγές σε περίπτωση που κρίνουμε ότι απαιτείται για να προστατευθούν υπαρκτά πρόσωπα ή επιχειρήσεις. Επίσης διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύσουμε τίποτα από ο,τι θα στείλετε, γιατί μπορούμε.

Σχόλια (7) -