Το παρακάτω μου εστάλη από το φίλο Γ. (δεν λέμε ονόματα, εκτός αν μας πει οτι θέλει, που δεν τον ρώτησα γιατί ειμαι τεμπέλης και δεν απάντησα στο email του, συγνώμη Γ.) - Έχω παρέμβει μόνο σε 3-4 σημεία αφαιρώντας πράγματα που μπορούν να χαρακτηρίσουν το έργο που είχε αναλάβει.. Είδατε ρε; Προστατεύω την ανωνυμία σας αλλά και των πελατών σας. Οχι, παίζουμε.
Α, έκανα και μια-δυο αισθητικές παρεμβάσεις, ουσιαστικα αφαιρώντας κάποια κομμάτια που μπορεί να σας αποσπάσουν την προσοχή από τις Μεγάλες Αλήθειες της συγκεκριμένης ιστορίας. Μην με παρεξηγήσετε. Ο φίλος Γ. πάντως μπορεί να με βρίσει ελεύθερα.
Ακολουθεί η μαρτυρία του ταλαίπωρου συναδέλφου.
Είμαι απόφοιτος μιας σχολής που συνδυάζει από γραφιστική και προγραμματισμό, μέχρι μοντάζ ψηφιακού βίντεο, παράγοντας σκλάβους-πολυμηχανήματα που προορίζονται να κάνουν την δουλειά 5 υπαλλήλων ταυτόχρονα στην τιμή του μισού.
Η ιστορία που σου στέλνω έρχεται από το μακρινό 2008, οπότε και τα δεδομένα ήταν διαφορετικά, θα δεις ξεχασμένες έννοιες όπως CDROM και "Τεράστιος όγκος δεδομένων : 500MB". Από τότε έχω ζήσει 100 φορές πιο ακραίες κωμικοτραγικές καταστάσεις στις 4 παρεμφερείς εταιρίες που έχω εργαστεί, αλλά αυτή ήταν η μόνη που υπάρχει αυτή τη στιγμή καταγεγραμμένη, μιας και τότε είχα ακόμη το χρόνο και τη διάθεση να διατηρώ blog. Αν βρω το χρόνο κάποια στιγμή θα κάτσω να γράψω και να σου στείλω και άλλα αξιομνημόνευτα περιστατικά που ταιριάζουν σε αυτή τη στήλη.
Όταν μου πρωτομίλησαν για τη δουλειά χάρηκα.
Επιτέλους θα κάνω κάτι ολοκληρωμένο πάνω στο αντικείμενο μου, ένα Cd-Rom.
Με πολύ αργούς ρυθμούς άρχισα να λαμβάνω το περιεχόμενο, και κάποιες οδηγίες, ενώ με το πάσο μου σχεδίαζα το interface. Σε κάποια φάση πήρα και μια βδομάδα off από το αφεντικό, μιας και δεν μας είχαν στείλει και τίποτα...
Όταν επέστρεψα είδα ότι σε μια εβδομάδα οι τύποι είχαν στείλει το 80% του υλικού (500mb!!!) και ότι εγώ έπρεπε να τελειώσω σε 2 μέρες...
Κάνω έναν καφέ, στρώνομαι, και φεύγω μετά από 12 ώρες, αφού είχε αρχίσει να βαράει και ο συναγερμός ... Την άλλη μέρα τα ίδια, αλλά αυτή τη φορά δε με έδιωξε ο συναγερμός των 12, τον απενεργοποίησα και έκατσα κι άλλο... Γράφω τα δισκάκια και την άλλη μέρα τα ταχυδρομώ. Ειδοποιώ την ενδιαφερόμενη ότι πρόλαβα να είμαι μέσα στην προθεσμία και τα έστειλα με προσωπική αυτοθυσία και....
ΜΟΥ ΤΗ ΛΕΕΙ!
Ότι και καλά δεν ήθελε να κάνουμε προχειρότητες, και ας έχαναν την προθεσμία, και ότι είμαι βλάκας δηλαδή που καθόμουν δωδεκάωρα να βλέπω στο υλικό ο,τι άσχετο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.
Μάλιστα, είμαι βλάκας.
Ο,τι πείτε.
Περνάει κανένα δεκαήμερο, είμαστε λίγο πριν τη λήξη της παράτασης της προθεσμίας (η οποία πολύ αμφιβάλω αν ήταν προθεσμία ή απλά ήταν το original deadline, απλά μας το είχαν παρουσιάσει 10 μέρες πιο σύντομο για να έχουν περιθώριο να μας διογκώσουν το υπογάστριο) και στέλνουμε το χαρακτηριστικά ονομασμένο αρχείο "final17_telikotato_v32c.exe" για τον τελικό έλεγχο της υπεύθυνης προγράμματος.
Σκάει τηλέφωνο στο αφεντικό, βάζει ανοιχτή ακρόαση, και ακούω τον εξής διάλογο :
Πελάτισσα: Αυτό που μας στείλατε είναι απαράδεκτο! Τα κείμενα είναι στα κινέζικα και το ένα πάνω στο άλλο!
Project Manager: Τι ακριβώς εννοείτε;
Πελάτισσα: Όπου υπάρχει κείμενο είναι γραμμένο στην Κινέζικη γλώσσα και το ένα επικαλύπτει το άλλο!
Project Manager: Επειδή το βλέπω μπροστά μου αυτή τη στιγμή και δεν είναι έτσι, θα θέλατε να το δοκιμάσετε σε κάποιον άλλο υπολογιστή, μήπως υπάρχει κάποιο τοπικό πρόβλημα;
Πελάτισσα: Το CD-ROM μας θα μοιραστεί στο ευρύ κοινό και πρέπει να παίζει ΠΑΝΤΟΥ, το καταλάβατε αυτό κύριε;
Project Manager [Βαριανασαίνει]: Ξέρετε, διατηρώ και μια σχολή πληροφορικής, και πριν σας στείλουμε το τελικό αρχείο, δοκιμάσαμε την εφαρμογή σε 10 διαφορετικά συστήματα, είναι πραγματικά περίεργο αυτό που συμβαίνει, μήπως θα σας ήταν εύκολο να μας δώσετε πρόσβαση μέσω teamviewer να δούμε τί μπορεί να φταίει;
Πελάτισσα: Και αν συμβεί σε κάποιον από τους τελικούς αποδέκτες αυτού του CD-ROM τι θα κάνετε κύριε μου; Θα τους αλλάξετε το σύστημα μόνος σας σε έναν-έναν; Ε;
Project Manager [Δαγκώνεται] - Δώστε μας πρόσβαση και εφόσον εντοπίσουμε κάποια ατέλεια στην εφαρμογή, θα την επιδιορθώσουμε...
Πελάτισσα: ΑΝΤΕ, να δούμε!...
Ακολουθεί σύνδεση μέσω teamviewer για την οποία χρειάστηκε να συλλαβιστεί γράμμα-γράμμα το domain t-e-a-m-v-i-e-w-e-r-.-c-o-m.
Δύο φορές.
Πελάτισσα: Ορίστε κύριοι! Καμαρώστε την εφαρμογή που μας φτιάξατε!!!
Παρατηρούμε όντως ότι τα κείμενα είναι με "σπασμένη" κωδικοποίηση και ότι τα διάστιχα είναι "τρελαμένα". Γυρίζουμε στα Αγγλικά και όλα είναι καλά. Πάμε να δούμε τις επιλογές της κάρτας γραφικών και είναι και εκεί σπασμένα τα κείμενα.
Project Manager: Χμ... Να σας ρωτήσω, αλήθεια, έχετε ξαναδεί ελληνικά σε αυτό το pc;
Πελάτισσα: Τι σημασία έχει αυτό;;; Πάλι σε μένα προσπαθείτε να το χρεώσετε;;;
Και εκείνη τη στιγμή, το συλλογικό μάτι μας πέφτει πάνω στο κουμπί "Έναρξη" των Windows.
Δεν έγραφε "Έναρξη".
Έγραφε ÔÕÖ×ØÙÚ.
Το τηλέφωνο έκλεισε ακαριαία και κοσμητικά επίθετα στόλισαν το εικονοστάσι.
Όταν ξεθυμάναμε ο διάλογος συνεχίστηκε:
Αγαπητή κυρία Πελάτισσα, έχω βάσιμες υποψίες πως το μηχάνημά σας είναι ο μόνος λόγος που δεν λειτουργεί η εφαρμογή μας. Αν θέλετε μπορείτε να την δοκιμάσετε σε κάποιο άλλο. Αν πάλι δεν θέλετε δεν πειράζει. Στην απίθανη περίπτωση που το PC κάποιου αποδέκτη του CDROM πάσχει κι αυτό από το ψηφιακό αντίστοιχο του συνδυασμού Σύφιλης και Πανούκλας που κατατρώει το δικό σας, θα πάρω το καράβι και θα έρθω προσωπικά εγώ, να του κάνω μια ζωντανή αναπαράσταση των πολιτιστικών σας δρώμενων κατ'οίκον. Για να αποτρέψουμε βέβαια αυτό το ενδεχόμενο, θα σας παρακαλούσα να καταστρέψετε το μηχάνημά σας σε κάποιον τοπικό αποτεφρωτήρα για να μην εξαπλωθεί το κακό.
Καλημέρα σας
To True Story ειναι μια (νέα) περιοχή στην οποία γράφουμε (σχεδόν) πραγματικές ιστορίες που έχουν συμβεί σε εμάς ή γνωστούς μας. Φυσικά, επειδή όπως και με κάθε ιστορία σε αυτό το blog, το στοιχείο της υπερβολής ενδέχεται να είναι ελαφρώς εντονότερο από το σύνηθες προς χάριν του χιούμορ. η ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα μπορεί να μην είναι τυχαία, αλλά μπορεί και να μην είναι και απόλυτη ομοιότητα. Αν καταλάβατε, που σας το εύχομαι, μπορείτε να στείλετε και τις δικές σας ιστορίες στο truestory [ΠΑΠΑΚΙΠΟΥΔΕΝΕΙΝΑΙΠΑΠΑΚΙΑΛΛΑΕΤΣΙΤΟΛΕΜΕΕΜΕΙΣ] triakilakodika.gr. Απαραίτητος όρος να μην "φωτογραφίζει" η ιστορία σας ούτε στο ελάχιστο υπαρκτές καταστάσεις, πρόσωπα και έργα και φυσικά να μην αναφέρονται ονόματα. Διατηρούμε το δικαίωμα να δημοσιεύσουμε οτιδήποτε μας στείλετε με τις απαραίτητες αλλαγές σε περίπτωση που κρίνουμε ότι απαιτείται για να προστατευθούν υπαρκτά πρόσωπα ή επιχειρήσεις. Επίσης διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύσουμε τίποτα από ο,τι θα στείλετε, γιατί μπορούμε.